استخدام رسمی چیست

استخدام رسمی چیست

یکی از مهم ترین سوالات برای افرادی که می خواهند در سازمان های دولتی استخدام شوند این است که استخدام رسمی چیست. استخدام رسمی به معنای به کارگیری فردی در یک سازمان دولتی یا عمومی است که بر اساس قوانین و مقررات مشخص انجام می شود. این نوع استخدام به کارمندان امنیت شغلی و مزایای بیشتری نسبت به استخدام های غیررسمی ارائه می دهد. استخدام رسمی به دو شکل نجام می شود. استخدام رسمی شامل استخدام رسمی آزمایشی و استخدام رسمی قطعی می شود. در استخدام رسمی آزمایشی، فرد برای مدت معین تحت ارزیابی قرار می گیرد و در صورت موفقیت در این دوره، به استخدام رسمی قطعی تبدیل می شود.

تفاوت اصلی بین انواع استخدام رسمی در مدت زمان همکاری و شرایط مربوط به آن هاست. در استخدام رسمی دائمی، کارمند به صورت دائمی و با حقوق و مزایای مشخص مشغول به کار می شود، در حالی که در استخدام آزمایشی، فرد باید برای کسب صلاحیت لازم، دوره ای را پشت سر بگذارد. همچنین، استخدام پیمانی و قراردادی نیز وجود دارد که برای مدت محدود و با شرایط متفاوتی نسبت به استخدام رسمی انجام می شود. این نوع قراردادها بیشتر در پروژه های خاص یا برای تأمین نیازهای موقت سازمان ها استفاده می شوند.

به طور کلی، مزایای استخدام رسمی در سازمان ها و وزارتخانه ها شامل امنیت شغلی، امکان ارتقاء شغلی، و دسترسی به مزایای قانونی همچون بیمه و حقوق بازنشستگی است. از سوی دیگر، استخدام های پیمانی و قراردادی  از این مزایا برخوردار نبوده و شرایط کاری آن ها به توافقات خاص بین کارفرما و کارمند بستگی دارد. بنابراین، انتخاب نوع استخدام مناسب می تواند تأثیر زیادی بر آینده شغلی و مالی افراد داشته باشد.

برای عضویت در صفحه اینستاگرام ما کلیک کنید

انواع استخدام رسمی

استخدام رسمی به عنوان یکی از مهم ترین مراحل در مسیر شغلی افراد، انواع مختلفی دارد که هر یک ویژگی ها و شرایط خاص خود را دارند. انواع استخدام رسمی شامل استخدام رسمی آزمایشی، استخدام رسمی قطعی می شوند. به طور کلی، انتخاب نوع مناسب استخدام بستگی به شرایط فردی، اهداف شغلی و نیازهای سازمان دارد. آگاهی از انواع مختلف استخدام رسمی کمک می کند تا افراد تصمیمات آگاهانه تری در مسیر حرفه ای خود بگیرند. در ادامه به توضیح هر یک از این انواع می پردازیم.

 

استخدام رسمی آزمایشی به معنی به کارگیری فرد در یک سازمان برای مدت معین و تحت ارزیابی است. در این نوع استخدام، کارمند جدید برای یک دوره مشخص دو تا سه ساله به عنوان کارمند آزمایشی مشغول به کار می شود. هدف از این دوره، ارزیابی توانایی ها و مهارت های فرد در انجام وظایف محوله است. در پایان زمان استخدام رسمی موقت عملکرد فرد مورد بررسی قرار می گیرد و در صورتی که فرد توانایی و لیاقت خود را اثبات کند، امتیاز های لازم را به دست آورد و در مصاحبه و گزینش ها قبول شود به استخدام رسمی قطعی تبدیل وضعیت می دهد.

استخدام رسمی موقت به سازمان های دولتی و وزارتخانه ها این امکان را فراهم می کند که بدون تعهد دائمی، توانایی های کارمندان جدید را بسنجند و در صورت موافقت با عملکرد فرد در دوره دو تا سه ساله فرد را استخدام کنند. همچنین، کارمندان نیز می توانند با محیط کاری و فرهنگ سازمان آشنا شوند و در صورت عدم تطابق با شرایط، از ادامه همکاری انصراف دهند. این نوع استخدام در مشاغل دولتی و عمومی رایج است و به کارفرما اجازه می دهد تا پیش از استخدام رسمی کارمندان افراد را به دقت بسنجد.

 

استخدام رسمی قطعی به معنای استخدام دائمی فرد در یک سازمان است که پس از گذراندن دوره آزمایشی یا بدون نیاز به آن انجام می شود. در این نوع استخدام، فرد به صورت دائم مشغول به کار می شود و از تمامی مزایای قانونی مانند بیمه تأمین اجتماعی، مرخصی های سالانه و حقوق بازنشستگی بهره مند می شود. این نوع استخدام برای مشاغل کلیدی و تخصصی که نیاز به تجربه و مهارت های خاص دارند، استفاده می شود. قرارداد این نوع استخدام به صورت رسمی می باشد و فرد با بستن این قرار داد در در یکی از دوازده رشته کاری قانون استخدام کشوری در مؤسسات دولتی یا وزارتخانه های کشور شروع به کار می کند.

مزیت اصلی استخدام رسمی قطعی، امنیت شغلی بالاست که به کارمندان احساس آرامش خاطر می دهد. همچنین، کارکنان می توانند با اطمینان بیشتری بر روی توسعه مهارت های خود تمرکز کنند و از فرصت های ارتقاء شغلی بهره مند شوند. این نوع استخدام شامل ارزیابی های دوره ای عملکرد است که به کارمندان کمک می کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند و برای پیشرفت بیشتر تلاش کنند. استخدام رسمی قطعی نیازمند دارا بودن شرایط خاصی می باشد و فرد باید در آزمون استخدامی و مصاحبه شرکت کند تا امکان برخورداری از این نوع استخدام را داشته باشد.

شرایط استخدام رسمی

شرایط استخدام رسمی در ادارات دولتی و سازمان ها به منظور جذب نیروی انسانی مناسب و کارآمد، بر اساس قوانین و مقررات خاصی تعیین می شود. این شرایط به دو دسته عمومی و اختصاصی تقسیم می شوند. شرایط عمومی شامل مواردی است که تمامی متقاضیان استخدام باید آن ها را رعایت کنند. این شرایط شامل داشتن تابعیت جمهوری اسلامی ایران، عدم سوء پیشینه کیفری، سلامت جسمی و روانی، و عدم اعتیاد به مواد مخدر است. همچنین، متقاضیان باید دارای مدرک تحصیلی مرتبط با شغل مورد نظر باشند و سن آن ها نیز باید در محدوده مشخصی قرار گیرد.

شرایط اختصاصی بسته به نوع شغل و نیازهای سازمان متفاوت است. برای مثال، برخی مشاغل ممکن است نیاز به مدارک تحصیلی خاص یا تجربه کاری مرتبط داشته باشند. در استخدام های دولتی، متقاضیان باید در آزمون های استخدامی شرکت کرده و نمره قبولی کسب کنند. همچنین، موفقیت در مصاحبه های تخصصی نیز از دیگر شرایط لازم برای استخدام رسمی است. کارمندان رسمی آزمایشی برای تبدیل وضعیت به رسمی قطعی باید نشان دهند که دارای کاردانی، خلاقیت و نظم هستند و دوره های آموزشی لازم را با موفقیت طی کنند.

در نهایت، افرادی که موفق به گذراندن تمامی مراحل استخدام رسمی شوند، به عنوان کارمند رسمی شناخته می شوند و از مزایای قانونی مانند بیمه تامین اجتماعی، مرخصی های سالانه و حقوق بازنشستگی بهره مند خواهند شد. امنیت شغلی بالا و امکان ارتقاء شغلی از جمله مزایای استخدام رسمی است که بسیاری از افراد را به سمت این نوع استخدام جذب می کند. به طور کلی برای استخدام رسمی در سازمان ها و ادارات دولتی کشور همه افراد با توجه به شرایط خود باید در آزمون استخدامی مشخصی شرکت کند. آزمون های استخدامی هر سازمان به صورت جداگانه برگزار می شود.

برای عضویت در کانال تلگرام ما کلیک کنید

استخدام رسمی آموزش و پرورش

استخدام رسمی آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهم ترین مراحل شغلی برای افرادی که به تدریس و فعالیت های آموزشی علاقه مند هستند، استخدام در این سازمان دولتی دارای دو دسته اصلی می باشد. دسته اول شامل افرادی می شود که با ورود به دانشگاه فرهنگیان، به طور مستقیم به استخدام رسمی آموزش و پرورش در می آیند. این افراد پس از گذراندن دوره های دانشگاهی و کسب مدرک تحصیلی مربوطه، به عنوان معلم رسمی در مدارس مشغول به کار می شوند. این نوع استخدام به آن ها امنیت شغلی و مزایای قانونی بیشتری نسبت به سایر روش ها ارائه می دهد و آن ها از ابتدای ورود به دانشگاه، تحت پوشش قوانین استخدامی قرار می گیرند.

دسته دوم استخدام رسمی آموزش و پرورش شامل افرادی است که پس از قبولی در آزمون استخدامی، ابتدا به صورت پیمانی استخدام می شوند. این افراد باید در آزمون های استخدامی که به صورت سالانه برگزار می شود، شرکت کنند و در صورت کسب نمره قبولی، به عنوان معلم پیمانی مشغول به کار شوند. پس از گذراندن یک دوره آزمایشی و ارزیابی عملکرد، در صورتی که شرایط لازم را داشته باشند، می توانند به استخدام رسمی قطعی تبدیل شوند. این نوع استخدام برای افرادی که از دانشگاه های غیر فرهنگیان فارغ التحصیل شده اند، یک فرصت مناسب برای ورود به سیستم آموزشی کشور محسوب می شود.

شرایط استخدام رسمی آموزش و پرورش شامل داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با رشته تدریس، سلامت جسمی و روانی، و عدم سوء پیشینه کیفری است. همچنین، متقاضیان باید توانایی های لازم برای تدریس و ارتباط مؤثر با دانش آموزان را داشته باشند. این شرایط باعث می شود تا تنها افراد واجد شرایط و با استعداد وارد این حوزه شوند. در نهایت، استخدام رسمی در آموزش و پرورش نه تنها فرصتی برای اشتغال پایدار فراهم می کند بلکه امکان تأثیرگذاری مثبت بر آینده نسل های آینده را نیز فراهم می آورد.

استخدام رسمی وزارت بهداشت

استخدام رسمی وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران فرآیندی ساختارمند و سازمان یافته است که مستلزم گذراندن مراحل مختلفی از جمله شرکت در آزمون های استخدامی می باشد. این آزمون ها به منظور جذب نیروی انسانی کارآمد و متخصص در حوزه های مختلف بهداشت و درمان برگزار می شوند. فرآیند استخدام به گونه ای طراحی شده است که متقاضیان پس از قبول شدن در آزمون های کتبی و طی مراحل گزینشی، ابتدا به صورت پیمانی به استخدام درآمده و پس از گذراندن دوره ای مشخص و اثبات شایستگی ها و توانمندی های خود، امکان تبدیل وضعیت به استخدام رسمی را خواهند داشت.

آزمون های استخدامی وزارت بهداشت هر سال به منظور پوشش نیازهای انسانی در مراکز درمانی و بهداشتی برگزار می شود. این آزمون ها شامل سوالاتی در حوزه های عمومی و تخصصی است که متقاضیان باید بر اساس رشته تحصیلی خود به آن ها پاسخ دهند. موفقیت در این آزمون ها نیازمند تسلط بر مباحث علمی و تخصصی مرتبط با شغل مورد نظر است. متقاضیان پس از کسب نمره قبولی در آزمون اولیه، به مراحل بعدی از جمله مصاحبه ها و ارزیابی های تخصصی دعوت می شوند.

در مرحله اول استخدام، پذیرفته شدگان به صورت پیمانی وارد سیستم می شوند. مدت زمان قرارداد پیمانی متفاوت است و بستگی به نیازهای وزارت بهداشت و عملکرد فرد دارد. در این مدت، کارمندان باید مهارت ها و توانایی های خود را در محیط واقعی کار نشان دهند و با فرهنگ سازمانی هماهنگ شوند. پس از گذراندن موفقیت آمیز دوره پیمانی و اثبات شایستگی های لازم، امکان تبدیل وضعیت به استخدام رسمی فراهم می شود. استخدام رسمی به معنای برخورداری از امنیت شغلی بالاتر و مزایای کامل استخدامی است.. این تغییر وضعیت بر اساس عملکرد کارمند و ارزیابی های دوره ای که توسط مدیران و مسئولان مستقیم انجام می شود، صورت می گیرد.

استخدام رسمی قطعی ایثارگران

استخدام رسمی قطعی ایثارگران به عنوان یکی از مهم ترین فرآیندهای جذب نیروی انسانی در دستگاه های دولتی، به ویژه برای خانواده های شهدا، جانبازان و آزادگان، دارای شرایط و ضوابط خاصی است. این نوع استخدام به منظور تقدیر از خدمات ایثارگران در دوران دفاع مقدس و فراهم کردن فرصت های شغلی مناسب برای آن ها طراحی شده است. طبق قوانین و بخشنامه های مربوطه، ایثارگران می توانند با استفاده از سهمیه های اختصاصی، وضعیت استخدامی خود را از حالت پیمانی یا قراردادی به رسمی قطعی تبدیل کنند.

تبدیل وضعیت ایثارگران پس از گذراندن مراحل مشخصی انجام می شود. ابتدا، ایثارگران باید در آزمون های استخدامی شرکت کنند و در صورت قبولی، به صورت پیمانی استخدام می شوند. این افراد پس از گذراندن یک دوره آزمایشی و ارزیابی عملکرد، در صورت موفقیت می توانند به استخدام رسمی قطعی تبدیل شوند. طبق ماده ۲۱ قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران، دستگاه های دولتی موظف هستند حداقل ۲۵ درصد از نیازهای استخدامی خود را به خانواده های شهدا و جانبازان اختصاص دهند و وضعیت استخدامی این افراد حداکثر پس از سه ماه رسمی قطعی می گردد.

شرایط تبدیل وضعیت ایثارگران شامل ارائه مدارک لازم مانند مدرک تحصیلی، مدارک مربوط به وضعیت ایثارگری و سوابق کاری است. همچنین، این افراد باید بیمه داشته باشند و قرارداد آن ها در سال جاری تمدید شده باشد. دولت با هدف تسهیل فرآیند تبدیل وضعیت، بخشنامه هایی را صادر کرده است که تمامی دستگاه های دولتی موظف به اجرای آن هستند. این بخشنامه ها شامل دستورالعمل هایی برای استخدام و تبدیل وضعیت ایثارگران می شود که بر اساس آن ها، ایثارگران می توانند از مزایای قانونی مانند بیمه تأمین اجتماعی و حقوق بازنشستگی بهره مند شوند.

تفاوت استخدام رسمی و پیمانی

استخدام رسمی و پیمانی دو نوع قرارداد شغلی هستند که در سازمان های دولتی و خصوصی به کار می روند و هر یک ویژگی ها و شرایط خاص خود را دارند که در ادامه تفاوت استخدام رسمی و پیمانی مورد بررسی قرار گرفته است. به طور کلی کارکنان رسمی از امنیت شغلی بالایی برخوردارند و پس از گذراندن دوره آزمایشی، به طور رسمی به استخدام سازمان درمی آیند. این نوع استخدام به کارمندان این اطمینان را می دهد که در صورت انجام وظایف خود به خوبی، می توانند به طور دائم در سازمان مشغول به کار باشند.

در مقابل، استخدام پیمانی به معنای استخدام فردی برای مدت معین و تحت شرایط خاص است. این نوع استخدام برای پروژه های خاص یا نیازهای موقتی سازمان ها طراحی شده و ممکن است شامل قراردادهایی با مدت زمان مشخص باشد. یکی از موارد تفاوت استخدام رسمی با پیمانی این است که کارکنان پیمانی از مزایای کمتری نسبت به کارکنان رسمی برخوردارند و امنیت شغلی آن ها نیز پایین تر است. همچنین، این افراد ممکن است در ارزیابی های سالانه عملکرد کمتر مورد توجه قرار گیرند و قرارداد آن ها پس از پایان پروژه یا دوره مشخصی تمدید نشود. 

 

استخدام رسمی آزمایشی و استخدام پیمانی دو نوع قرارداد کاری هستند که برای شرایط متفاوتی طراحی شده اند و هر یک ویژگی های خاص خود را دارند. استخدام رسمی آزمایشی نوعی استخدام رسمی است که کارمند به صورت دائمی در سازمان پذیرفته می شود، ولی ابتدا باید یک دوره آزمایشی را سپری کند. این دوره فرصتی را برای ارزیابی توانایی ها و هماهنگی فرد با محیط کاری و وظایف محوله فراهم می کند. در طول این دوره، کارمند از مزایای کارمند رسمی بهره مند می شود، اما ممکن است تحت نظارت بیشتری قرار گیرد. 

در مقابل، استخدام پیمانی به معنای استخدام برای یک دوره مشخص و موقت است. این نوع قرارداد برای پروژه ها یا وظایف خاص با نیاز زمانی محدود مناسب است. کارمندان پیمانی از مزایای کمتری نسبت به کارکنان رسمی برخوردارند و امنیت شغلی کمتری دارند، چرا که در انتهای قرارداد ممکن است نیاز به تمدید همکاری نباشد. به طور کلی، در حالی که استخدام رسمی آزمایشی به استخدام دائمی ختم می شود، استخدام پیمانی به تناسب نیازهای موقتی و پروژه ای سازمان مورد استفاده قرار می گیرد.

حقوق و مزایا استخدام رسمی

استخدام رسمی در سازمان های دولتی و خصوصی به عنوان یکی از مهم ترین مراحل شغلی، مزایای قابل توجهی را برای کارکنان به همراه دارد. حقوق استخدام رسمی بر اساس قوانین و مقررات مشخص تعیین می شود و شامل حقوق پایه و مزایای اضافی است. این حقوق به طور معمول شامل پرداخت های منظم ماهانه، پاداش های عملکردی و افزایش سالانه بر اساس ارزیابی های عملکرد است. همچنین، کارکنان رسمی از امنیت شغلی بالایی برخوردارند که به آن ها این اطمینان را می دهد که در صورت انجام وظایف خود به خوبی، می توانند به طور دائم در سازمان مشغول به کار باشند.

علاوه بر حقوق پایه، استخدام رسمی شامل مزایای قانونی متعددی نیز می شود. این مزایا شامل بیمه تأمین اجتماعی، بیمه درمانی، مرخصی های سالانه و حق شیفت است. کارکنان رسمی از مزایای بازنشستگی نیز بهره مند می شوند که به آن ها کمک می کند تا پس از پایان دوران کاری خود، از حمایت مالی برخوردار باشند. همچنین، بسیاری از سازمان ها برای تشویق کارکنان به توسعه مهارت های خود، برنامه های آموزشی و دوره های تخصصی را ارائه می دهند که هزینه های آن ها توسط سازمان، تامین می شود.

در نهایت، استخدام رسمی نه تنها امنیت شغلی و مزایای مالی را فراهم می آورد بلکه به کارکنان این امکان را می دهد که در یک محیط کاری پایدار و حرفه ای فعالیت کنند. این شرایط باعث افزایش رضایت شغلی و انگیزه کاری کارکنان می شود و در نتیجه، بهره وری کلی سازمان را افزایش می دهد. با توجه به این مزایا، استخدام رسمی به عنوان یک گزینه جذاب برای متقاضیان کار در نظر گرفته می شود و می تواند نقش مهمی در توسعه حرفه ای افراد ایفا کند.

اگر بعد از خواندن این مقاله، سوال یا ابهامی در خصوص استخدام رسمی چیست داشتید هم می توانید با کارشناسان مرکز مشاوره بانک استخدام تماس بگیرید. کارشناسان بانک استخدام تمام سوالات شما را به کامل ترین شکل ممکن پاسخگو هستند.